The smart Trick of بیماری پارکینسون افراد That No One is Discussing

The smart Trick of بیماری پارکینسون افراد That No One is Discussing

Blog Article

قامت خمیده به‌صورتی‌که سر به جلو خم می‌شود و شانه‌ها حالت افتادگی پیدا می‌کنند

افراد در این مرحله به ویلچر نیاز دارند و اغلب نمی توانند بدون افتادن به تنهایی بایستند. برای جلوگیری از سقوط به کمک شبانه روزی نیاز است.

برای فردی که به بیماری پارکینسون مبتلا است، پزشک برای او برنامه ای را در نظر می گیرد. این برنامه شامل موارد زیر است :

با گذشت زمان ، اثربخشی داروهای پارکینسون کاهش می یابد.  در مرحله دیررس پارکینسون ، عوارض جانبی برخی داروها ممکن است از مزایای آن بیشتر باشد.

کارشناسان هنوز مطمئن نیستند که علت پارکینسون چیست.  این بیماری مادام العمر است که با تغییر شیوه زندگی و درمان های پزشکی قابل کنترل است.

پارکینسون در زندگی افراد تاثیر بسیار بدی خواهد گذاشت. از دست دادن امید به زندگی و بهبود وضعیت ، داشتن بیماری های مرتبط با سن ، ابتلا به سکته مغزی و غیره موجب مرگ این بیماران می شود. اما شایع ترین علت مرگ در این افراد ذات الریه می باشد ، چرا که این بیماری توانایی بیماران را در زمان بلع با اختلال رو به رو می کند ، علاوه بر آن نیز به وجود آمدن اختلال در گفتار و صحبت کردن آن جراحی در بیماری پارکینسون ها باعث می شود بیماران مبتلا به فلج لرزان نتوانند به خوبی از خود مراقبت کنند.

استراحت کافی ، ورزش و رژیم متعادل مهم است.  گفتاردرمانی ، کاردرمانی و فیزیوتراپی نیز می توانند به بهبود ارتباطات فرد و توانایی مراقبت از خود کمک کنند.

داروی مبتنی بر حشیش ممکن است حملات تشنجی را در کودکان مبتلا به صرع دشوار کاهش دهد

البته درمان بیماری پارکینسون به طور قطعی پیدا نشده است؛ اما تا حد زیادی با استفاده از مصرف دارو می‌توان علائم و عوارض آن را کنترل کرد. در ادامه با ما همراه باشید تا این راه های درمان را بهتر بشناسیم.

کلیه مطالب صرفا جهت آگاهی بخشی است و جنبه تشخیص و درمان قطعی ندارد. در صورت نیاز به هر نوع تشخیصی به پزشک مراجعه کنید.

افزون بر علائمی که برای بیماری پار کینسون ذکر شد ، برخی علائم وجود دارند که امکان دارد در تمامی افراد به چشم نخورند.

ایجاد لرزش یا در اصطلاح پزشکی ترمور ، در بدن حتی در هنگام استراحت

 هر سال ، محققان در تلاش هستند تا بفهمند چرا افراد مبتلا به پارکینسون می شوند.  

وراثت : به ندرت اتفاق می افتد که این بیماری از والدین به کودکانشان انتقال یابد. در بیشتر موارد می توان گفت که پارکینسون ارثی نمی باشد. در صورتی که عضو درجه یک خانواده به پارکینسون مبتلا باشد ممکن است ۳ درصد خطر ابتلا را در افراد دیگر خانواده بیشتر کند این بدان معنی است که خواهر ، برادر ، پدر و یا مادر که دارای این بیماری می باشند کمی خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد.